Od tamtej pory Łada była wykorzystywana głównie do długich składkowych wycieczek oraz chwilowych wypadów poza Warszawę. W warszawskich korkach stoi rzadko, za to udało się jej zaliczyć między innymi:
- polskie, słowackie i czeskie góry (wielokrotnie),
- polskie (wielokrotnie) i łotewskie morze,
- wycieczkę do Akwizgranu wraz z kilkoma wypadami do Holandii,
- wycieczkę do Rumunii do Bukaresztu i przejazd po serpentynach trasy transfogaraskiej,
- od zeszłego października półroczne użytkowanie w Austrii z wieloma małymi wycieczkami na narty, do Wiednia, Monachium, Wenecji.
I tak oto kilka miesięcy przerodziło się w prawie 6 lat i 70 kkm eksploatacji. Czasem coś przerywało w silniku, czasem nie miałem czasu i cierpliwości na własnoręczną naprawę, więc wstawiałem auto do mechanika, to trzeba było wymienić, tamto poszpachlować (paskudnie!). Łada nigdy nie zawiodła mnie na drodze jakoś bardzo drastycznie, dojeżdżała do celu, a najbardziej problematyczny moment to chyba zgaśnięcie silnika i dwuminutowe przyblokowanie tunelu na trasie wjazdowej do Wiednia, póki wiedźma nie odksztusiła tego, co najwyraźniej zapchało jej gaźnik. Jedyne modyfikacje to radio i skrzynia pięciobiegowa od Poloneza. Samochód nie jest wypieszczony, uczciwie dostaje po swoim zielonym dupsku, ale też nikt bezmyślnie nie pakuje gazu do deski na zimnym silniku, a olej, filtry i inna drobnica jest zmieniana regularnie.
JZ
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz